On the road

Ben nu toch alweer bijna 3 weken weer op pad. De banenjacht leek wel wat te worden, maar zoiets kost toch veel meer tijd dan ik geduld had. Dus maar weer besloten om te gaan reizen.

Van verschillende mensen gehoord dat South Luanga National PArk (SLNP) het mooiste park in Zambia is en ik had het idee om maar weer terug naar malawi te gaan, dus op naar SLNP. Dit park ligt behoorlijk afgelegen van de bewoonde wereld en vervoer naar het park kan nogal lang duren (verhalen van 8 uur staande in een minibus en erger...). Maar daar had ik geen zin in dus op naar een backpackers place, wachten op een overland truck en zo een lift naar het park geregeld.
De week dat ik er was is er een guard die van het dorpje kwam fietsen naar zijn werk, door een olifant gedood. Dus mensen worden sterk aangeraden of eigenlijk een verbod opgelegd om van het dorpje naar de lodge te lopen. Wat doet deze stugge fries jawel gewoon een eindje lopen met de backpack en ja hoor goed aangekomen, gelukkig hoor je zulke verhalen als je al veilig bent aangekomen.

Het Park is mooi, en weer vele beesten geizen waaronder mijn eerste luipaard, echt super mooi, beest zat lekker op een velvet aapje te kauwen, krakende botten hmmm. Fantastich om te zien, verder twee leeuwinnen met twee jongen, een leeuw die zijn territorium aan het afbakenen was (op de avond game drive), en een leeuw met prooi.

Hierna op naar malawi, terugweg wel een minibus genomen, zat lekker voorin en we gingen gelijk weg toen ik aankwam, alleen een lekke band onderweg, maar toch in ongeveer 8 uur met 2 minibussen 3 taxis en 15 euro van SLNP in Lilongwe, Malawi aangekomen. Heerlijk om lekker in de busjes met de afrikanen te grappen, toen wist ik ook weer het is heerlijk om zo op pad te zijn.

Vanaf lilongwe een nachtbus gepakt naar Mzuzu, en vandaar uit een busje naar nkatabay aan lake malawi, alwaar ik om 7 uur sochtends aankwam, om gelijk om 8.30 te beginnen met en padi course. Je leert dan hoe je moet duiken en al de facetten en risicos die bij het duiken horen. Na een weekje veel lezen en leren en vooral veel onderwater zijn en het duiken oefeenen. Het padi certificaat gehaald.
Lake malawi is zoet, dus dat is echt heerlijk en het is eigenlijk net een zee, echt super groot, en super veel mooie vissen onderwater...

Aan het eind van die week begon, lake of stars festival, aan het strand een festival met lokale artiesten en dj uit voornamelijk de UK. Lucy Baunda, godfish uit South africa. Heerlijk bierjte drinken en muziek luisteren en als je even wou zwemmen het meer in of lekker op het strand zitten. Heerlijk relaxt festival dus, met echt een paar super mooi optredens vooral van lucy baunda.

Na een dagje bekomen van het festival op het strand, de minibus gepakt terug naar nkata bay en de ferry gepakt naar de eilanden tegen mozambique aan. Op deze eilanden schijnt de lokale bevolking nog vriendelijker te zijn en nog meer aan hun eigen cultuur vastgehouden te hebben. De ferry is een grote oude boot, en als je geld hebt (de mzungus/blanken toeristen) zit je in een cabin of op
het eeste klas dek, maar als local zit je dus 2/3 klas super opgepropt, raar dat wij lekker in de frisse lucht op het bovenste dek aan het relaxen zijn en dat je een paar dekken lager de mensen opgepakt in de diesel dampen en stank zitten.
Na een paar uurtjes slapen, kwam de ferry om 2 uur snacht aan bij chizumulu het kleinste eiland waar ik dus heen ging. Er is geen pier, dus je gaat in een klein bootje en vaart dan naar het eiland waar je dus op het strand wordt gedropt, maar het is strand dus je moet nog wel een stukje door het water waden met je lading...
Super relaxed eiland en heerlijk gesnorkeld, maar wat bleek na een uurjte zij de boatsman, kijk daar eens, en daar lag op 50 meter een krokodil te zonnen op een rots, lekker idee als je daar aan het snorkelen bent. En toen we weer aan boord waren, zei die gast kijk daar achter ons op ongeveer 20 meter lag nog een krokodil in het water....Nou ja alles dus weer overleefd,
Nog een mooi zeiltochtje gemaakt naar het volgende grotere eilandje, de vissers wachten op de juiste wind en dan ga je, er zijn twee dominante windrichtingen schotends oost naar west en rond 11 uur draait ie van west naar oost, en die hadden wij dus nodig, schitterend mooi helder blauw water, en het bootje was 1,5 uur later op het volgende eiland. Hier weer een paar dagen aan het strand, en een kerkje bezocht, grootste van zuidelijk afrika, door de missionarissen, gebouwt op de plek waar vroeger de heksen tercht gesteld werden.
Vervolgens weer met ferry verder het meer af in zuidelijke richting.
De eilanden zijn dus totaal afhankelijk van de ferry voor hun supplies, de laatste 4 dagen was het bier op, en aten we elke dag pasta met groente bij de lodge/backpackers.

Na 12 uur vertraging, zon boot is eerst wel leuk, maar er is echt helemaal niks te doen, en na 36 uur heb je het wel een beetje gehad...

Na een nachte monkey bay waar we om 8 uur savonds hongerig aankwamen tja met zoveel vertraging hadden ze natuurlijk niet genoeg eten aan boord voor nog een extra maaltijd.
De een busje gepakt naar Blantyre, eerst op een pickup naar mgochi, daar twee uur wachten op het busstation(probeer alleen nog maar voor in te zitten, wordt je niet zo opgepropd en heb je toegang tot wat meer frisse lucht!!!) dus een busje laten gaan en de volgende gepakt.

een redleijk goede trip gehad naar Blantyre, slaap nu bij doogles gister was het happy hour, en alle expats komen daar dan een biertje drinken, en die gingen er bij mij ook wel in. Nu de stad een beetje aan het verkennen, visa voor mozambique regeglen,

En du en tochtje organiseren naar MT. Mulanje, en morgen avond natuurlijk de rugyb finale kijken op DSTV, de halve finales gemist, de eilanden zijn een behoorlijk remote.
Zuidafrika-England, hoop dat de bokkies van de pommies zullen winnen, hoop dat het een mooie pot wordt.

Groeten uit Blantyre, en hoop dat het gelukt is deze super lange mail te lezen.